‘Ook al hoor ik jou niet, ik weet dat je mij hoort’, klinkt de tekst op de plaquette bij de telefoon. De telefoon is te vinden aan de Steenhaarweg, nabij een schuil- of rusthut. Wie wil neemt de hoorn van de haak en praat nog even tegen een dierbare die gemist wordt. De windtelefoon is aangeboden door Weeink Uitvaartzorg.
Lekker verkoelend is het fietsen richting Buurse, door natuurgebied het Witte Veen, om even daarna uit te komen bij de Haarmühle over de grens met onze oosterburen. Tip: Kaffee und Kuchen.
Vanaf de Alsteedseweg linksaf richting de Bosmatenweg, precies waar zuivelschuur Zuuver de kruising siert. Lekkere kaas, eieren en drinkyoghurt glimmen je tegemoet vanuit de kleine schuur met vers aan de weg.
Ik ben afgeleid. In plaats van de Bosmatenweg fiets ik zo bij de mensen van Zuuver het erf op. Geen doorgaande weg, gelukkig. Ik weet meteen dat ik fout zit, maar het is wel de moeite waard. Hier zit een grote boerderijwinkel vol lokaal en biologisch eten.
Eenmaal op het Kommiezenpad, fietsend van knooppunt 79 naar knooppunt 2, staat een bankje aan de linkerkant van het pad. Mooi zicht over het water, ideale plek voor een pauze.
Truus neemt daarna een lus richting Oldenkotte. Een heus grensdorp, met een grenswinkel waar de tijd stil heeft gestaan. Hier doet de lokale Nederlandse en Duitse bevolking haar boodschappen en strijken talloze toeristen neer voor een versgemalen Kaffee van Jozef.
Eenmaal in Rekken staat de tijd nog altijd stil. Aan het Lindevoort staat een bushokje zoals ze vroeger het straatbeeld kleurden. Geen digitaal rijschema, maar gewoon een geel bord. En de bus stopt er ook nog.
De laatste kilometers gaan via het Lankheet. Een middeleeuws landgoed met verrassende, nieuwe landschapselementen. We zijn terug in de tijd.
Knooppunten: 85 – 46 – 47 – 48 – 49 – 81 – 78 – 96 – 99 – 79 – 2 – 18 – 74 – 71! – 67 – 53 – 52 – 85
