Met een verhaal, legende, mythe, sprookje of sage opent Wim Wolbrink de innerlijke wereld van de luisteraar. Ieder mens heeft de gave om met zijn zogenoemde ‘derde oog’ een innerlijke voorstelling te scheppen. Via die weg kan een mens doordringen in de diepte van de Filosofie van de Vrijheid.

In zijn persoonlijk manifest (2015) schrijft Wim Wolbrink in ‘Mijn verhaal’:

…De man heette de reiziger hartelijk welkom.
De reiziger en de man raakten aan de praat.
De man vertelde hoe fijn het in de oase was.
Hij vertelde over de dadelpalmen.
Over hoe een dadel ontpit, groeit en na veertig jaar voor het eerst vrucht draagt.
De man leste zijn dorst met het bronwater en rustte in de schaduw.
Gevoed door de verhalen en de heldere beelden van de oaseman trok hij weer verder…